Op financieringspositiebasis van de voorliggende begroting prognosticeren we de behoefte aan financieringsmiddelen op  € 571 miljoen wegens (netto-) investeringen in materieel, aankopen van gronden en gebouwen en uitvoering van projecten, waaronder grondexploitaties.

Interne financieringsmiddelen, reserves en voorzieningen, tezamen met reeds aangetrokken langlopende financieringsmiddelen bedragen circa €  388 miljoen. Derhalve is op begrotingsbasis sprake van een financieringstekort van circa €  184 miljoen per eind 2018. Op begrotingsbasis veronderstellen we in dit tekort aan financieringsmiddelen als volgt te voorzien:

• Circa € 20 miljoen wegens het zogenaamde leverancierskrediet.
• Aantrekken van kortlopende financieringsmiddelen tot een bedrag van circa € 42 miljoen, de zogenaamde kasgeldlimiet.
• Vooruitontvangen bedrag provincie i.v.m. spoorzone van circa € 15 miljoen zal in de loop van 2018 worden besteed.
• Het restant van circa € 121 miljoen middels het aantrekken van langlopende geldleningen.

In de volgende tabel hebben we de ontwikkeling van het financieringstekort weergegeven.

De ervaring leert dat investeringen c.a. trager verlopen dan we op begrotingsbasis voorzien. Ook is nog sprake van een inkomende geldstroom wegens grondtransacties. Dat zijn de redenen waarom we in werkelijkheid minder (langlopende) financieringsmiddelen aantrekken dan in vorenstaande berekening geschetst. Op grond daarvan veronderstellen we dat er nog een kans is dat we in 2017 een bedrag dienen aan te trekken, samen met 2018 tot een bedrag van circa € 25 miljoen aan langlopende financieringsmiddelen. In de onderstaande cijfers hebben we geen rekening gehouden met een mogelijke lening nog in 2017. Dit leidt tot onderstaand verloop in de leningenportefeuille. Daarnaast is in de meerjarenbalans voor 2018 de op te nemen € 25 miljoen reeds opgenomen onder de vaste schulden.

Het rentepercentage voor de aan te trekken leningen is vastgesteld, op basis van de huidige marktinzichten.